Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια και έχει τα αυτιά του Καραγκούνη; Ο Klonoa φυσικά που συνδυάζει την τσαχπινιά της γάτας και την ευκινησία του Ντάμπο του ελεφαντούλη, με τα τεράστια αυτιά του (και βουνό και θάλασσα) . Το Klonoa κυκλοφόρησε το 1998 για το PSX ως ένα από τα 2,5D side scrollers που είχαν γίνει μόδα σε εκείνο το μεταβατικό στάδιο από τα 2D στα 3D παιχνίδια.Ο Klonoa, ο χαρακτήρας που χειρίζεστε, ξυπνάει από ένα προφητικό όνειρο (σιγά ρε Νοστράδαμε) και συνειδητοποιεί ότι η χώρα του, η χιλιοτραγουδισμένη Phantomile, δέχεται επίθεση από κάποια πολύ κακά πλάσματα, τα οποία απαγάγουν και μια κοπελίτσα που είναι σοπράνο, μπαλαρίνα, μοντέλο κάτι καλλιτεχνικό τέλος πάντων... Η Phantomile αποτελείται από 5 επίπεδα που ονομάζονται visions που χωρίζονται επίσης σε υπο-επίπεδα. Στο τέλος κάθε vision υπάρχει ένας αρχηγός τον οποίο φυσικά θα πρέπει να κερδίσετε για να προχωρήσετε στο επόμενο επίπεδο.
Όπλο σας καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού είναι ένα δαχτυλίδι (όχι το γνωστό του Φρόντο, αδαείς αναγνώστες) όπου ο Klonoa μπορεί να αιχμαλωτίσει τους πολύ επικίνδυνους αντιπάλους του (κουνελάκια, πουλάκια, αρκουδάκια όλα σε πολύχρωμους συνδυασμούς έτσι για να δημιουργούν δέος και τρόμο) και μετά τους εκτοξεύει προς άλλους εχθρούς ή προς αντικείμενα (η έκρηξη από αστεράκια και καρδούλες που δημιουργείται μετά την εκτόξευση των εχθρών είναι παρά πολύ ανατριχιαστική).
Στο Klonoa, ως καθαρόαιμο platformer, μπορείτε φυσικά να κάνετε άλματα σε πλατφόρμες αλλά κρατώντας πατημένο το κουμπί του άλματος μπορείτε και να αιωρηθείτε για μικρό χρονικό διάστημα ώστε να φτάσετε σε δυσπρόσιτα σημεία (δεν τις έχει μόνο για εφέ τις αυτάρες-πρακτικό γατί). Τα γραφικά είναι πολύ όμορφα και χρησιμοποιούν όλο το φάσμα χρωμάτων. Όλα είναι τόσο πολύ γλυκούλικα που δεν το γλιτώνετε στο ζάχαρο, γι' αυτό το παιχνίδι πρέπει να παίζεται σε μικρές δόσεις (3 φορές τη μέρα μετά το φαγητό) και όχι βουρ στον πατσά. Η ομιλία των χαρακτήρων είναι επίσης πάρα πολύ “άχου το μωρέ” και σίγουρα μετά από κάποιες ώρες παιχνιδιού θα βάλετε Black Sabbath, Azrael ή έστω Marilyn Manson για να έρθετε στα ίσια σας.
Το 2009 κυκλοφόρησε ένα remake του παιχνιδιού για το Wii με βελτιωμένα γραφικά αλλά με το ίδιο gameplay και σενάριο.
Πολύ καλό και ευχάριστο παιχνίδι, αν αντέχετε την τόση χαριτωμενιά, που θα σας κρατήσει συντροφιά τις κρύες νύχτες του χειμώνα και θα κολλήσει ένα χαμόγελο ικανοποίησης - ευχαρίστησης – βλακείας στο πρόσωπο σας!
