Εκτός από την πλούσια ελληνική μυθολογία και η ελληνική σόου μπιζ είναι γεμάτη από πηγές έμπνευσης για τους δημιουργούς βιντεοπαιχνιδιών. Μετά από πρωτότυπους χαρακτήρες (Kratos, Rygar, Sophitia κ.α.) οι πηγές (Λουτρακίου) στέρεψαν κι άρχισαν να παίρνουν αυτούσιους τους, διεθνούς φήμης Έλληνες σταρς (sic) και να τους βάζουν στα παιχνίδια. Πως τολμάτε να εκμεταλλεύεστε έτσι, την εθνική μας κληρονομιά;; Τι κάνει το Υπουργείο Πολιτισμού γι’ αυτό; Θα το αφήσουμε να περάσει έτσι; Που οδεύομεν κύριοι;Ας δούμε μερικά παραδείγματα που σηκώνουν μηνύσεις:
Νίκος Οικονομόπουλος – Dante (Devil May Cry)
Μέγιστο παράδειγμα του τι κάνει το σύγχρονο face capture. Ήρθαν τα Γιαπωνεζάκια της Capcom στην Ελλάδα, να λιγδώσει το αντεράκι τους που μπούχτισαν τα σούσια και τα μπαμπού και πήγαν στο Fix. Βγαίνει ο Οικονομόπουλος να πει το «Κοίτα να μαθαίνεις πως είναι να πεθαίνεις» και στο πρόσωπο του βλέπουν τον επόμενο πρωταγωνιστή του παιχνιδιού τους. Και εγένετο Dante… Θα μπορούσατε τουλάχιστον στο soundtrack κάθε παιχνιδιού να βάζετε κανένα κομματάκι του, για να τιμήσετε τον καλλιτέχνη δεν θα σας έπεφτε ο κώλος…Ezio Auditore da Firenze (Assassin’s Creed II) – Σάκηηηηηη
Βάνα Μπάρμπα – Lara Croft (Tomb Raider)
Πήγαινε στην γωνία να δεις αν έρχεται το δεξί βυζί της και μετά μίλα…
Chris Redfield (Resident Evil) – Γιώργος Καραγκούνης